Als leerling was ik een grijze mus, of eigenlijk meer de zus van! De zus van Roland, mijn grote broer die ineens onrust veroorzaakte en nogal populair was. De zus van Hans die vrij snel weer weg was, Maar ik was ook de zus van Jolande. Willem, mede organisator, wist mij te vertellen dat hij zowel bij Roland als bij mijn zus in de klas had gezeten. Helaas Willem het was niet mijn zus maar bij mij heb je in de klas gezeten. Ongeveer 6 jaar geleden kwam ik weer in aanraking met het CCC aan de Veerallee, omdat mijn dochters voor deze school gekozen hadden. Hierdoor werd ik wederom met mijn neus op de feiten gedrukt.
Mijn dochter, Kyara, kwam thuis met een briefje voor een 10 minuten gesprek. Ik vulde deze in met mijn naam J Stavorinus! Als antwoord kreeg ik van de Directeur, Gert van der Zwan, een briefje terug met de tekst:
Categorie archief: Oude verhalen
Ach meiske, prate ge toch gewoon Vlaams…
Destijds hadden wij Geschiedenisles van Guus Ebeling. Hij kon geweldig vertellen en hoe bloediger de verhalen waren hoe meer de dames angstig zaten te kijken. Het voordeel van deze verhalen was wel dat je het goed kon onthouden omdat de afschuw van het verhaal nog wel eventjes bleef hangen. We hadden les vlak voor de pauze en tot groot ongenoegen van Guus begonnen verschillende leerlingen dan ook 10 minuten voor het einde van de les hun brood op het randje van de tafel neer te leggen, om er af en toe een hap van te nemen. Hij wist schijnbaar bij ondervinding dat je hier maar beter niets van kon zeggen want het gebeurde toch wel. Hij had hier het volgende op gevonden. Zodra de boterhammen te voorschijn kwamen begon hij door de klas te lopen en stak eenvoudig zijn vinger in jouw boterham om dan te vragen wat er op zat. Je liet het in het vervolg wel uit je hoofd om de boterhammen voortijdig op je bureau te leggen. Ook appels en ander fruit waren niet veilig, je was het eenvoudig kwijt.
Lees verder Ach meiske, prate ge toch gewoon Vlaams…
De lessenaar van mijnheer Ebeling
Toen ik in 1980 het schoolplein op fietste veilig tussen mijn klasgenoten van de lagere school, moest je gelijk een keus maken of je zette je fiets tussen de andere fietsen onder het afdak of je zette je fiets naast de school in de regen. Onder het afdak stonden de oudere jaars dus ja keus gauw gemaakt, daar wilde je nu nog even niet mee geconfronteerd worden. Daarna trap op tussen shaggie rokende studenten die je nauwelijks ruimte gaven om de trap op te lopen.
De Assendorpers kwamen in een de klas met de Ittersummers, dus even de kat uit de boom kijken. Het was een klas zoals ik mij het herinner van veel lol met elkaar maken. Maar er werd ook gepest kan ik mij herinneren. Er zat een groep feestvierders en een groep harde werkers in die klas. Het betekende voor mi j dat ik mijn plezier haalde, elke dag uit de lol met elkaar. Ik vond namelijk de meeste leraren op school erg streng, traditioneel en weinig openstaan voor andere zaken dan het “schoolse”. Wij moesten ons goed profileren voor de buitenwereld. Dit kwam een aantal mensen in die d klas niet ten goede en zij werden daardoor nog opstandiger. Ik kan mij lessen herinneren in het noodgebouw waar wij met een groepje uit die klas structureel niet meer mochten komen en dus dan verplicht bij mijnheer van den Berg zaten. Die alles met goede gesprekken weer probeerde op te lossen. De conciërge was ook een vreselijk aardige man die je met te laat komen briefjes nog wel eens matste.
Lees verder De lessenaar van mijnheer Ebeling